Blog turumuzun üçüncü gününden herkese merhaba :)
Sıra alıntılara geldi. Umarım alıntıları okuyunca kitap hakkında daha çok fikriniz olur.
Alıntıları okumak ve çekilişe katılmak için sizi yazının devamına davet ediyorum:)
"Eğer istersen zamanı geldiğinde, Manş Denizi'yle olan randevuna gidersin," dedi Elizabeth, Lydia'ya. "Ama şimi, babamızın bizim için seçtiği yoldan gitmeliyiz... Ne kadar tuhaf olursa olsun."
"Elizabeth haklı,. Şimdi aşk meşk, evlilik düşünmenin sırası değil," dedi Mary. Bu saçmalıkları bir kenara bırakalım."
"Hıh!" diyerek kahkahayla güldü Lydia. "O saçmalık dediğin şeyler seni çoktan bıraktı bile!"
"Bir savaşçı kılıcını savurur," diye kükredi babası, Jane'e.
"Oysa sen, karşındakine sanki gözleme ikram ediyorsun!"
"Ama birini incitmekten korkuyorum."
"Zaten amaç birilerini incitmek evlat! İşin bütün espirisi bu zaten. Birini incitmek!"
"Anlıyor musunuz?"
"Evet," dedi kızlar.
"Evet, ne?" diye üsteledi Hawksworth nazikçe.
"Evet usta," dedi Elizabeth.
Usta başını salladı ve neredeyse -neredeyse- gülümsedi.
"Fena değil Elizabeth Bennet," dedi usta. Ama gözleri, çok daha fazlasını söylüyordu.
Elizabeth ona doğru döndüğünde, adamın, kendisine katıksız
-neredeyse huşu dolu- bir hayranlıkla baktığını fark etti.
Evet -ustanın ona nasıl baktığını fark etmişti. Çarpılmış bir aşığın buğulu gözleriyle bakmıyordu belki ama bundan çok daha delici, insanın içine işleyen, Elizabeth'in gözlerinin ardında gizlenen bir şeyleri görmeye çalışır gibiydi bakışları.
Efendi Hawksworth, rafta asılı duran katanasına doğru ilerleyip askıdan indirdi ve beline taktı.
"Hazırlanın. Devriye nöbetine çıkıyoruz."
"Devriye mi?" dedi Kitty. "Yani... Zombi aramaya mı?"
Usta gözlerini bir an için sımsıkı kapadı. Göz yummakla, göz kırpmak arası bir şeydi.
Ahhh, diye düşündü Mary, hem savaşçı hem centilmen.
Çekilişe katılmak için
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder