Milyonluk Kirli Sır - C. L. Parker | Yorum

Herkese merhaba :) 

Dün gece yarısı bitirdiğim Milyonluk Kirli Sır'ın yorumu ile sizlerleyim :)

Aslında kitap uzuuuun süredir kitaplığımdaydı. İnternetten almıştım ilk çıktığı zamanlar fakat bilerek alıp okumuyordum. Çünkü aldığım zaman çoğu kişi "keşke almasaydın, çok duygusuz bir kitaptı." demişti ve benim de doğal olarak hevesim kaçmıştı. Hatta bu yüzden çoğu kez indirimde denk gelsem de serinin ikinci kitabını almadım, ki zaten iki kitaplık bir seri sanırım.

Sizlere biraz konusundan bahsedeyim. 

Kızımız Delaine'ın ölmek üzere olan annesi için para bulması gerekiyor. Annesinin kalp nakli olması gerek ve gün geçtikçe kötüleşiyor. Tedavi parasını bulmak için de kendisini bu tedavi parası karşılığında yakışıklı iş adamı Noah' ya satıyor. Satıyor dediysem, bu iş öyle bildiğimiz gibi gerçekleşmiyor aslında. Delaine'nın en yakın arkadaşının çalıştığı bir bar var ve alt katında gözlerden uzak, elit kesimden iş adamlarına bu kızlar açık arttırma ile pazarlanıyor. Dediğim gibi kızımız da mecbur annesinin tedavi masraflarını karşılamak için bu yola başvuruyor ve Noah ile yolları böylece kesişmiş oluyor. İki yıllık bir kontrat imzalanıyor. Yani Delaine iki yıl boyunca Noah'ya ait. Fakat Noah, Delaine'nın annesi için bu işe bulaştığını bilmiyor.

Noah deseniz, çok karışık bir adam aslında. Annesi ve babasını aynı anda trafik kazasında kaybettikten sonra bütün mal mülk ona kalmış. Şirketlerinin başında o var, ortağı David ile. Ah, bu arada eski sevgilisini de evlilik teklifi etmek üzere geldiği zaman David ile birlikte yakalamış. Bu yüzden bir kalp kırıklığı ve güvenememe durumları mevcut. Sanırım ondandır ki bu yol ile kendine bir kadın tutuyor. Tabii Delaine onun zannettiği gibi bir kız değil. Okurken de nedense karakter olarak Noah daha iyi geldi bana onu daha çok sevdim.

"Daha önce hiç hissetmediğim bir suçluluk duygusu içimi kemirmeye başladı. 

Çünkü yapmış olduğu şeyi ve bunun nedenini bilmek, kahrolasıca kalbimi paramparça etmişti."

-Noah

Bunlar sürekli birlikte oluyorlar. Nerede oldukları fark etmez, sürekli bu şekildeler. Tamam bir çekim var aralarında ama, bu daha sonradan aşka dönüşse de ikisi de bunu kendilerine itiraf edemiyorlar. 

Kitabımız böyle işte. Aslında bazen çok sıkıldım çünkü o kadar duygusuz bir ortam vardı ki, anlatamam. Tamam zaten sevgili  değil bunlar, belki böyle olması gerekiyor ama beni sıktı işte. Sonlara doğru bunlar birbirine aşık olunca falan biraz daha iyi oldu kitap. Sonunda da olanlar oldu zaten! Belki bu şekilde bitmese ikinci kitabı okumazdım. Ama şimdi ikinci kitabı merak ediyorum. Yazar sanırım ikinci kitabı da almamız için böyle bir son seçmiş.

Onun dışında ikilinin diyalogları muhteşemdi. Bazen gerçekten çok güldüm. Birbirlerine verdikleri cevaplar, atışmaları çok hoşuma gitti. Ne olursa olsun Delaine'ın sünüp kalmamasını da taktir ettim fakat daha ilk saniyeden kendinden geçmesini hiç taktir etmedim, onu söylemeliyim :P

Bazı kelimelerin yazımları yanlıştı. Ama o kadar çok batmadı bir süre sonra gözüme. Kapak, iç tasarım, yazı puntosu mükemmeldi bence. Punto biraz büyük olabilir ama daha kolay okunmasını sağlıyor, en azından benim için. Kitap iki karakterimizin de bakış açısından anlatılıyordu, bu iyi bir şey diye düşünüyorum.

Ah, çok konuştum değil mi? Yazmayı özlemişim :) Eğer çok fazla beklenti içine girmezseniz sevebilirsiniz. Yine de çok çirkindi, uzak durun demiyorum. Siz bilirsiniz :)

Puanım: